Srinagar, Aprili 25 (IPS) – Abdul Majeed Mir Strolls Burudani kati ya safu ya maua ya zambarau ya zambarau katika shamba la Sampore la Sampore kama ukungu wa asubuhi unazidi juu yao. Familia yake imekuwa ikikua viungo hivi vya thamani, inayoitwa “dhahabu nyekundu,” kwa vizazi vingi, lakini sasa mikono yake inapita kwa mavuno. Kuna ukosefu wa wazi wa mzozo wa kawaida wa watalii wanaogonga juu ya pakiti za safroni.
Mir anasugua uzani wa unyanyapaa wenye harufu nzuri kati ya vidole vyake na kuugua, “Huu unapaswa kuwa msimu wetu bora katika miaka.
“Ni nani atakayeinunua sasa, ingawa mavuno ni mazuri? Watalii wengi waliobaki ndani ya masaa ya shambulio.” Macho yake yanatembea juu ya barabara iliyoachwa ya barabara ambapo wafanyabiashara wangefaa kwa umakini wa wateja.
Wakati Shambulio la kigaidi la Pahalgam Mnamo Aprili 22 ilidumu chini ya dakika 30, athari zake zitasikika kwa miaka ijayo. Watu ishirini na sita waliuawa na wengine wengi walijeruhiwa wakati watu wanne wenye bunduki walifungua moto katika moja ya maeneo ya watalii waliotembelewa zaidi ya Kashmir. Wafanyikazi wa ndani wanapenda Adil Shah, pony-wala mwenye umri wa miaka 32 Nani alikuwa mtoaji tu kwa wazazi wake wazee, na vile vile wapenzi wa marafiki na familia za likizo, walikuwa miongoni mwa wahasiriwa.
Shambulio hilo lilisababisha mvutano kati ya India na Pakistan, na majibu ya New Delhi kuwa Rudisha visafunga kuvuka mpaka na usimamishe Mkataba wa Maji wa Indus. Kanda hiyo imekuwa katika mzozo kati ya nchi hizo mbili na Uchina tangu, na mnamo 2019 India ilibadilisha hali maalum ya kujitawala kwa Jammu na Kashmir. Islamabad ilifunga uwanja wake wa ndege kwenda India na kuonya kuingiliwa kwa maji Ugavi utazingatiwa kama kitendo cha vita.
Kutoka ulianza kama neno likatoka juu ya mauaji hayo. Mashua ya nyumba ya Ziwa ya Dal ilijazwa katika muda wa masaa. Kama mmiliki wa boti ya nyumba Tariq Ahmed anakumbuka, “Wageni walikuwa wamebeba dakika moja na kupiga picha za jua.
Sauti yake inavuta wakati anaongeza, “Hawakungojea hata kifungua kinywa. Waliachwa tu katika usafirishaji wowote ambao wangeweza kupata.”
Takwimu zinawasilisha picha mbaya. Ndani ya masaa 48, Asilimia 90 ya kutoridhishwa kwa watalii waliopangwa. Zaidi ya vifurushi 2,000 vya utalii vilifutwa. Hasara za haraka zinakadiriwa na tasnia ya ukarimu kuwa zaidi ya dola milioni kumi na tano. Walakini, kuna misiba ya kibinadamu isiyohesabika ikicheza nje kwa mwendo polepole nyuma ya takwimu hizi.
Arif Khan, mmiliki wa duka la ukumbusho katika Soko la Srinagar’s Lal Chowk, anaweka michoro ya kuni isiyo na walnut nyuma kwenye masanduku yao. Kufuta vumbi kutoka kwa sanduku la mapambo ya kuchonga, anaelezea, “Aprili hadi Septemba ni wakati tunapopata mapato yetu ya mwaka mzima.”
“Itabidi nivute watoto wangu shuleni ikiwa watalii hawatarudi.” Anapoweka kitu kingine kisichojulikana kwenye rafu, mikono yake inatikisa.
Utalii ni sehemu moja tu ya shida. Mchungaji wa Apple Ghulam Ghulam Mohi-ud-Din Khan anatembea kwa njia ya bustani yake. Anaangalia maua mchanga kwenye moja ya miti yake ya apple na matamshi, “Karibu theluthi moja ya mauzo yetu ya moja kwa moja hutoka kwa watalii.
“Wananunua masanduku ya kuchukua nyumbani baada ya kutembelea bustani za bustani. Bila wao …” Yeye hutafakari wakati anaangalia safu zisizo na mwisho za miti ambayo inaashiria maisha ya familia yake.
Wakati wa shambulio haungeweza kuwa mbaya zaidi kwa wakulima wa Kashmir. Hii ilimaanisha kuwa msimu wa kupona kufuatia miaka ya Ukame na mifumo ya hali ya hewa isiyo ya kawaida iliyoletwa kwa mabadiliko ya hali ya hewa. Pampore ina mavuno ya juu zaidi ya safroni katika kumbukumbu za hivi karibuni. Kulikuwa na maua mengi ya apple huko Shopian. Wakulima sasa wanapaswa kushughulika na uwezekano wa mavuno yao kuoza katika ghala wakati tasnia ya utalii inapoanguka.
Master carpet weaver Mohammad Yusuf anafanya kazi peke yake katika semina yake ya utulivu katika wilaya ya mikono ya Srinagar. Kawaida, mafundi kadhaa wangekuwa wakifanya kazi, na sauti ya vitanzi ingejaza hewa. Yusuf tu ndiye aliyebaki leo. Yeye huendesha vidole vyake kwenye carpet iliyokamilishwa kidogo na kusema, “Ilibidi niruhusu kila mtu aende.
“Hakuna maagizo ikiwa hakuna watalii. Kwa kuwa chumba changu cha maonyesho hakijaona wateja wowote kwa siku tatu, ninawezaje kulipa mshahara?”
Ushuru wa kisaikolojia ni sawa na mbaya. Huko Pahalgam, ambapo shambulio hilo lilitokea, Hotelier Imtiyaz Ahmad amekaa ndani ya chumba chake cha kulala tupu.
“Tulikuwa tumemaliza ukarabati,” anasema, akiangalia dawati la mapokezi ya wazi. “Samani mpya, kitani kipya, kila kitu tayari kwa msimu wa kilele.” Uwekezaji wake wa karibu dola 50,000 sasa unaonekana kama utani wa kikatili. “Benki hazitajali kuwa kulikuwa na shambulio. Mikopo bado inahitaji kulipwa.”
Kwa waendeshaji wa pony-Walas na Shikara, hali hiyo ni mbaya zaidi. Wafanyikazi hawa wa mshahara wa kila siku hawana akiba ya kurudi nyuma. “Nilikuwa nikipata rupia mia nane kwa siku kuchukua watalii kwenye wapanda farasi,” anasema Pony-Wala Bashir Ahmad. “Sasa nina bahati ikiwa nitafanya rupees hamsini kubeba kuni.”
Yeye ishara kwa ponies zake mbili amesimama bila orodha kwenye kivuli. “Ninawalishaje? Ninalishaje familia yangu?”
Gharama ya mwanadamu inaenea zaidi ya uchumi. Picha ya bi harusi mchanga Kukaa kando ya mwili wa mumewe asiye na uhai kumewekwa ndani ya fahamu za kitaifa. Honeymoon yao, ilimaanisha kuwa mwanzo wa maisha pamoja, kumalizika kwa mvua ya mawe. Hadithi kama hizo zinaonekana kuwa India kama familia zinaomboleza wapendwa ambao walikwenda Kashmir kutafuta uzuri na walipata msiba tu.
Bado huku kukiwa na kukata tamaa, kuna glimmers za tumaini na ubinadamu. Wakazi wa eneo hilo walifungua nyumba zao kwa watalii waliotengwa, wakitoa chakula na makazi bila malipo. Madaktari walifanya kazi bila kuchoka saa hiyo kuwatibu waliojeruhiwa. “Hii sio sisi ni nani,” anasema mwanafunzi wa chuo kikuu Aisha Malik, ambaye alisaidia kuratibu juhudi za misaada. “Tunataka ulimwengu ujue Kashmir halisi – ile ya ukarimu na amani.”
Jua linapozama juu ya Ziwa la Dal, ukimya ni viziwi. Ambapo kunapaswa kuwa na kicheko na splash ya mafuta, kuna utulivu tu. Boti za nyumba hukaa tupu. Shikaras hubaki wamefungwa kwenye doko lao. Duka za kumbukumbu zimezima taa zao.
Abdul Majeed Mir anatembea nyumbani kupitia shamba lake la safroni, mavuno ya siku kwenye kikapu chake.
“Tulinusurika mbaya zaidi Migogoro katika 1990S, “Anasema.” Tutaishi hii pia. “
Lakini kutokuwa na uhakika machoni pake kunatoa maneno yake. Kwa uchumi unaotegemea utalii wa Kashmir na kwa maelfu ya familia ambao hutegemea, miezi ijayo itakuwa mtihani wa ujasiri tofauti na yoyote waliyokuwa wanakabili hapo awali.
“Magaidi wanaweza kuwa wamevuta tu vichocheo vyao kwa dakika, lakini hoja za bunduki hizo zitarudisha nyuma kupitia mabonde ya Kashmir kwa miaka ijayo. Katika hoteli tupu, masoko ya kimya, na njia zisizo wazi za kile ambacho kilipotea, lakini kwa sababu ya kuharibiwa, kwa sababu ya kuharibiwa, lakini kwa sababu ya kupotea, lakini kwa sababu ya kuharibiwa, lakini kwa sababu ya kupotea, lakini kupotea, lakini kupotea, lakini kupotea, lakini kuharibiwa, lakini kupotea kwa muda mrefu, lakini kuharibiwa, si tu, bado kupotea, bado kupotea, bado kupotea, bado kupotea, Imani ya watu katika siku zijazo kutikiswa kwa msingi wake, “Showkat Ahmad Malik, mkulima wa matunda kutoka kwa Anantnag ya Kashmir, aliiambia Inter Press Service.
Utalii akaunti kwa asilimia 6.98 ya Pato la Taifa na inachukuliwa kuwa sehemu muhimu ya uchumi wa Kashmir; Asilimia 80 ya idadi ya watu wa Kashmir, ambayo ni milioni 12.5, inategemea moja kwa moja au moja kwa moja.
Ripoti ya Ofisi ya IPS UN
© Huduma ya Inter Press (2025) – Haki zote zimehifadhiwa. Chanzo cha asili: Huduma ya waandishi wa habari
